Ja, dat heb je wel eens...

Zo, de voorbereidingen gaan lekker. Hostels zijn uitgezocht, inentingen zijn bij de GGD geregeld voor volgende maand, en we weten ongeveer wat we willen gaan doen en zien. Alleen nog even autohuur regelen. Misschien handig om daar maar eens bij het kantoor waar we de tickets geboekt hebben navraag over te gaan doen. We regelen het liever zelf, maar dan hebben we in elk geval alvast het nodige vergelijkingsmateriaal.
Oké, daar gaan we… We komen op precies het goede moment binnen…’t is niet al te druk en de mevrouw die ons afgelopen maart in eerste instantie geholpen heeft, spreekt ons direct aan. Even kort babbelen, kopje koffie erbij en dan maar eens informeren. De touroperator (vanaf nu Jaap genoemd) wordt gebeld, en tijdens het wachten checken we samen ook maar even of we de visumvoorwaarden goed hebben gelezen. Na enige minuten komt aan de andere kant Jaap aan de lijn (sorry voor alle Japen die dit lezen, jullie naam komt er in dit verhaal niet gunstig vanaf…).
Na de eerste vraag van de reisadviseuse en het daaropvolgende antwoord van Jaap gaat het opeens snel… Er blijkt ergens een foutje te zijn gemaakt, waardoor er van ons complete vluchtschema van dik 20 vluchten welgeteld 0 geboekt blijken te zijn… Het bloed trekt uit ons weg en we weten even niet waar we kijken moeten… Hoe is dit in ***-naam mogelijk??
Begin april hebben wij netjes alles betaald en de boeking bevestigd. Naar blijkt is er een foutje gemaakt bij de touroperator. Japiejo heeft de optie (want dat was het tot dat moment) van heel veel euro’s er maar gewoon uitgehaald… Een optie met zo’n omzet lijkt ons op z’n minst wel een telefoontje waard, maar daar denkt onze Jaap dus blijkbaar heel anders over…
Wat volgt is veel paniekerig bel- en faxverkeer tussen het boekingskantoor en Jaap (waarbij de laatste het ook nodig schijnt te vinden om zoveel mogelijk de schuld van zich af te schuiven), terwijl wij steeds nerveuzer worden omdat we alles tussen onze vingers door zien glippen.
Bauke blijft erbij zitten, terwijl Martijn maar even de parkeerautomaat eten gaat geven, want inmiddels duurt het al bijna twee uur. En dan komt het verlossende woord: alle vluchten kunnen alsnog geboekt worden… Hoewel dit ons heel erg verbaast (zoveel stoelcapaciteit is er bij veel van die vluchten niet), halen we toch ook wel heel erg opgelucht adem.
Alles wordt alsnog geboekt (hopelijk), en er wordt beloofd dit tot op de bodem uit te zoeken, maar wát een stress en paniek op deze zaterdagmorgen en –middag. Het is dat we de rest van de zaterdag geen persoon met de naam Jaap zijn tegengekomen, dat had wel eens ongelukkig af kunnen lopen…
Gelukkig staat alles nu wel geboekt met slechts één noemenswaardige wijziging; het traject Hong Kong – Sydney doen we niet meer met Cathay Pacific, maar met Qantas. Die hebben de laatste tijd maar drie bijna-ongelukken gehad, dus dat is boffen… ;)
Wordt nog vervolgd...