Bijna niet in woorden uit te drukken
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Martijn en Bauke
15 December 2008 | Nederland, Amsterdam
Wow...nee.
Fantastisch...ook niet.
Fenomenaal...mja...
...soms is het bijna niet te doen om in woorden uit te drukken hoe mooi en/of indrukwekkend iets is. De afgelopen drie dagen op Paaseiland bijvoorbeeld. Maar vooruit, we zullen het toch proberen voor jullie... ;)
Zaterdag 13 december was tour-dag. Samen met een Chinese mevrouw zijn we onder deskundige leiding van Rapanui-gids Tommy op weg gegaan voor een dagtocht naar enkele van de indrukwekkendste plekken op het eiland (en wat ons betreft, op de aardbol...). De eerste stop was bij een Ahu waarbij alle Moai omgevallen/omgetrokken waren. Tommy vertelde ons dat deze Moai met opzet niet gerestaureerd worden om de geschiedenis erachter in ere te houden. In de laatste periode van de Moai-cultuur (rond de 15e eeuw) ontstond er door ontbossing en overbevolking namelijk een soort burgeroorlog, waarbij alle Moai omver getrokken werden.
Hierna kwam toch wel het hoogtepunt van de dag; de vulkaan Rano Raraku. In deze vulkaan werden alle Moai gemaakt, en nog steeds zijn hier bijna 400 beelden in alle stadia van ontwikkeling te zien. Het was een flinke klim om in de krater en op de flanken te komen, maar wat je dan ziet is onvergetelijk. Overal waar je kijkt zie je Moai; half in de grond begraven, niet afgemaakt, helemaal in stukken enz. In alle soorten en maten zijn ze te zien; we stonden naar alle kanten met ons fototoestel te knippen... :D
Vervolgens was Ahu Tongariki aan de beurt. Dit is het grootste platform op het hele eiland. Maar liefst 15 Moai staan hier naast elkaar uit te kijken over de restanten van een dorp. Pas in de jaren 70 zijn deze beelden overeind gezet; een hele klus nog, aangezien de al omliggende beelden in 1960 door een tsunami een behoorlijk eind landinwaarts werden gesmeten. De gemiddelde Moai weegt ongeveer 90 ton overigens... ;)
Het einde van de dagtocht werd doorgebracht op Anakena Beach. Dit is het enige echte strand op heel Paaseiland, en ook hier is een Ahu te zien. Omdat deze Moai lang door het zand bedekt waren, zijn ze niet zo verweerd en blijven de gelaatskenmerken goed zichtbaar. Helemaal te gek!
Zondag de 14e was alles (uiteraard) dicht, maar gelukkig hadden we al twee mountainbikes geregeld, zodat we toch vooruit konden. Aan de noordkant van Hanga Roa hebben we geprobeerd om de kustroute te vinden die een ongeveer tien kilometer parcours over grindpaden en langs diverse Ahu inleidt. Helaas bleek onze kaart niet echt duidelijk te zijn, en de keuzes die we maakten waren ook niet geweldig (lees: alle paden waren doodlopend). De kustweg hebben we niet gevonden, maar wat wel opmerkelijk is: paarden, honden, koeien...alles loopt hier gewoon over straat en iedereen schijnt dat ook normaal te vinden. Klopt overigens ook, na enige tijd viel het ons ook niet meer op... ;)
Vandaag, maandag de 15e, hebben we nog wat dingen gedaan die moesten gebeuren (fietsen inleveren, ontbijten, dat soort ongein). Hierna hebben we een taxi genomen naar de top van Rano Kau, een vulkaan op de zuidpunt van het eiland. Bij deze vulkaan ligt tevens het ceremoniële dorp Orongo, dat centraal stond in de Birdman-cultuur die na de Moai-cultuur ontstond. Vanaf Orongo klom eens per jaar van elke clan een afgevaardigde 300 meter langs de kliffen naar beneden om vervolgens naar een voor de kust liggend eilandje te zwemmen om een vogelei te zoeken. Degene die het eerste met zijn ei weer omhoog geklommen was en het ingeleverd had bij zijn village chief, was zogezegd de man... ;)
Wij hebben ons overigens tevreden gesteld met het genieten van de stilte en het uitzicht (volgens onze Lonely Planet krijg je er een 'visueel orgasme' van...:p).
Morgen vertrekken we naar het vasteland van Zuid-Amerika, naar de Chileense hoofdstad Santiago. Tot dan maar weer... :)
Groetjes Martijn en Bauke.
Fantastisch...ook niet.
Fenomenaal...mja...
...soms is het bijna niet te doen om in woorden uit te drukken hoe mooi en/of indrukwekkend iets is. De afgelopen drie dagen op Paaseiland bijvoorbeeld. Maar vooruit, we zullen het toch proberen voor jullie... ;)
Zaterdag 13 december was tour-dag. Samen met een Chinese mevrouw zijn we onder deskundige leiding van Rapanui-gids Tommy op weg gegaan voor een dagtocht naar enkele van de indrukwekkendste plekken op het eiland (en wat ons betreft, op de aardbol...). De eerste stop was bij een Ahu waarbij alle Moai omgevallen/omgetrokken waren. Tommy vertelde ons dat deze Moai met opzet niet gerestaureerd worden om de geschiedenis erachter in ere te houden. In de laatste periode van de Moai-cultuur (rond de 15e eeuw) ontstond er door ontbossing en overbevolking namelijk een soort burgeroorlog, waarbij alle Moai omver getrokken werden.
Hierna kwam toch wel het hoogtepunt van de dag; de vulkaan Rano Raraku. In deze vulkaan werden alle Moai gemaakt, en nog steeds zijn hier bijna 400 beelden in alle stadia van ontwikkeling te zien. Het was een flinke klim om in de krater en op de flanken te komen, maar wat je dan ziet is onvergetelijk. Overal waar je kijkt zie je Moai; half in de grond begraven, niet afgemaakt, helemaal in stukken enz. In alle soorten en maten zijn ze te zien; we stonden naar alle kanten met ons fototoestel te knippen... :D
Vervolgens was Ahu Tongariki aan de beurt. Dit is het grootste platform op het hele eiland. Maar liefst 15 Moai staan hier naast elkaar uit te kijken over de restanten van een dorp. Pas in de jaren 70 zijn deze beelden overeind gezet; een hele klus nog, aangezien de al omliggende beelden in 1960 door een tsunami een behoorlijk eind landinwaarts werden gesmeten. De gemiddelde Moai weegt ongeveer 90 ton overigens... ;)
Het einde van de dagtocht werd doorgebracht op Anakena Beach. Dit is het enige echte strand op heel Paaseiland, en ook hier is een Ahu te zien. Omdat deze Moai lang door het zand bedekt waren, zijn ze niet zo verweerd en blijven de gelaatskenmerken goed zichtbaar. Helemaal te gek!
Zondag de 14e was alles (uiteraard) dicht, maar gelukkig hadden we al twee mountainbikes geregeld, zodat we toch vooruit konden. Aan de noordkant van Hanga Roa hebben we geprobeerd om de kustroute te vinden die een ongeveer tien kilometer parcours over grindpaden en langs diverse Ahu inleidt. Helaas bleek onze kaart niet echt duidelijk te zijn, en de keuzes die we maakten waren ook niet geweldig (lees: alle paden waren doodlopend). De kustweg hebben we niet gevonden, maar wat wel opmerkelijk is: paarden, honden, koeien...alles loopt hier gewoon over straat en iedereen schijnt dat ook normaal te vinden. Klopt overigens ook, na enige tijd viel het ons ook niet meer op... ;)
Vandaag, maandag de 15e, hebben we nog wat dingen gedaan die moesten gebeuren (fietsen inleveren, ontbijten, dat soort ongein). Hierna hebben we een taxi genomen naar de top van Rano Kau, een vulkaan op de zuidpunt van het eiland. Bij deze vulkaan ligt tevens het ceremoniële dorp Orongo, dat centraal stond in de Birdman-cultuur die na de Moai-cultuur ontstond. Vanaf Orongo klom eens per jaar van elke clan een afgevaardigde 300 meter langs de kliffen naar beneden om vervolgens naar een voor de kust liggend eilandje te zwemmen om een vogelei te zoeken. Degene die het eerste met zijn ei weer omhoog geklommen was en het ingeleverd had bij zijn village chief, was zogezegd de man... ;)
Wij hebben ons overigens tevreden gesteld met het genieten van de stilte en het uitzicht (volgens onze Lonely Planet krijg je er een 'visueel orgasme' van...:p).
Morgen vertrekken we naar het vasteland van Zuid-Amerika, naar de Chileense hoofdstad Santiago. Tot dan maar weer... :)
Groetjes Martijn en Bauke.
-
16 December 2008 - 07:29
Koos En Tonny:
Hoi Martijn en Bauke,
Wij worden stil van al dat mooi's wat jullie ons via de foto's laten zien.Wij kunnen ons voorstellen dat jullie van de stilte zelfs genoten hebben.
Een goeie reis verder en nog heel eventjes genieten. -
16 December 2008 - 09:17
Mari Van Lanen:
Tja dat was indrukwekkend he`.
Vonden wij ook.
Wist je waarom het eiland Paaseiland heet.??
In 1722, Jacob Roggeveen, een Nederlander, komt met een schip aan en noemt het eiland Paaseiland omdat het eerste paasdag was.
Veel plezier in Santiago, Ga zeker naar de berg "San Cristobal" kijken, is een soort bedevaartsplaats, nee Martijn geen Lourdes.
Groetjes Mari.
-
16 December 2008 - 16:12
Edith:
Wat een bijzondere beelden, he! Lijkt me gek om daar te lopen en dan naar 'halve' beelden te kijken; daar zijn ze mee bezig geweest en ineens is dat gestopt! Jullie hebben er gave fotoos van gemaakt!
En wat is alles snel gegaan (niet dat jullie reis al afgelopen is...), vrijdag komen jullie alweer terug...
Veel plezier in Chili! -
16 December 2008 - 21:11
Ellen & Gerard:
Hoi boys,
Ook wij hebben samen met jullie een beetje deze reis beleefd. Bedankt voor de tijd die jullie hebben genomen om ook ons bijna elke daag een beetje te verwennen. Wij hebben alles gevolgd via google earth en zagen plaatsen waarvan we niet wisten dat ze bestonden.
Goed verblijf nog in Santiago, goede terugvlucht en we zien elkaar wel weer... -
17 December 2008 - 18:27
Talleyrand:
Een beeldig eiland 8-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
