De familie Mankepoot in Nadi...

Bula Bula!

Daar zijn we weer. Dit keer vanuit onze 'vaste' stek in Nadi, Fiji.

Dat een avontuurlijke reis naar de tropen niet alleen geweldig en vol superlatieven is, blijkt wel weer uit onze meest recente ervaringen. Zowel Martijn als Bauke hebben last van hun benen/voeten.

Bauke heeft al begin november in Fiji muggenbulten opgelopen, later in Samoa is daar nog een flink aantal bijgekomen en het punt is dat ze niet weg willen gaan! Erger nog: ze worden paars en heel pijnlijk. Tel daar nog bij op een kleine teen die eerst in Samoa, later in Tonga op precies dezelfde plek op een steen is geschuurd en je kunt je zo ongeveer voorstellen hoe Baukes benen en voeten eruit zien! We achtten het niet handig om hiervan een foto te maken, maar neem in je gedachte een krentenbrood en je komt een heel eind. ;)

Met Martijn gaat het helaas iets minder goed. Hij heeft -hoe is hem niet bekend- een infectie opgelopen op twee tenen en die doet flink pijn! Lopen gaat nauwelijks.

Omdat de klachten van ons beiden waren toegenomen, hebben we vanmorgen besloten om in Nadi naar de dokter te gaan. De dokter heeft ons capsules en zalf voorgeschreven, die we vervolgens bij de apotheek gekocht hebben. Volgens de dokter zou na 24 tot 48 uur een verbetering moeten optreden. Vervolgens hebben we allebei de hele dag op bed gelegen, terwijl het hier flink regent...

Ook dit is Fiji!

Dat voor wat betreft onze ongemakken. We zijn dinsdagmiddag met het vliegtuig van Tonga naar Nadi gevlogen. Die dag hebben we verder weinig spannends meer gedaan.

Gisteren, woensdag 26 november, stond een dag-excursie op het programma. Een uitje naar een van de beroemde toeristische eilanden ten westen van en behorend tot Fiji. We hebben in Eindhoven deze tour al gereserveerd. We zijn 's morgens vroeg opgestaan en om 7.15 met de bus naar Port Denarau gebracht. Dit is een toeristisch haven-resort onder Nadi. Vanaf hier hebben we de boot genomen naar de eilanden. Een prachtige tocht voerde ons langs een groot aantal eilanden. Hele kleine platte en wat grotere met forse rotsen. Op diverse eilanden stopte de boot en werden mensen met kleinere bootjes opgepikt om op het desbetreffende eiland afgezet te worden. Zo ook de familie Strompel-en-Kreun. ;) We werden met een kleine boot op onze bestemming afgezet: Waya Island. We werden met live-muziek op het strand begroet. Het resort waar we verbleven (niet zo luxe als op Sonaisali Island!) ligt op een uithoek van het eiland. Hier ligt bij eb ook een zandstrook die Waya verbindt met het naburige Waya Lailai. Inderdaad: bij eb. 's Middags was deze 'zandbrug' volledig onder water gezet en waren Way en Waya Lailai twee aparte eilanden geworden.

Gezien onze fysieke toestand hebben we op Waya niet veel gedaan. Maar goed, we hebben eruit gehaald wat erin zat: We hebben heerlijk op het strand gezeten in een luie stoel en ons een lunch en echt verse mangosap laten voorschotelen. Kortom: we hebben ons gewoon even lekker laten verwennen!

Maar voordat we dit gedaan hebben, heeft onze gids, Knox, ons meegenomen naar Waya Lailai waar we na wat strompelen bij een heel klein pittoresk dorpje uitkwamen. Een écht, authentiek Fijisch dorpje. We moesten dan ook beiden een wikkelrok om ons middel slaan. We zijn in het dorpje vrij snel naar het huis van het opperhoofd gegaan. Daar hebben we een korte begroetingsceremonie mee mogen maken. Ach, eigenlijk stelde het ook niet veel voor. We zaten met zijn vieren in kleermakerszit op de grond en die 'chief' brabbelde wat in het Fijisch. We hadden hem eigenlijk een zakje kava-poeder moeten geven als blijk van respect, maar dat wisten we niet. Toen heeft Knox de goede man wat geld gegeven, zodat hij zelf alsnog het beroemde spul kan kopen. Terug in het dorp was ook de middenstand op de hoogte gebracht van ons bezoek en zo werden we in de gelegenheid gesteld om wat souvenirs te kopen die op enkele lakens uitgestald lagen. Beetje lullig om dit niet te doen, hebben we allebei iets gekocht. Die mensen ook weer tevreden! ;)

Morgenvroeg om 7.15 locale tijd verlaten we Fiji definitief en gaan we naar Vanuatu voor een volgende episode van deze in alle opzichten bijzondere reis! Als jullie nu allemaal een beetje willen duimen voor ons dat onze voetjes snel genezen, zouden we dat zeer waarderen!

Bula Vinaka
Houdoe en bedankt!
Groetjes

Bauke en Martijn