Bijzondere excursie op het eiland Efate
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Martijn en Bauke
02 December 2008 | Vanuatu, Port Vila
Halloa!
Soms heb je van die dagen waarop je geen donder uitvoert en soms heb je van die geweldige topdagen. Dat is althans onze ervaring tijdens deze reis. Maandag 1 december 2008 was zo'n bijzondere topdag. Deze dag stond de excursie op het eiland Efate op het programma.
Aangezien het met ons beider voeten weer stukken beter ging, hebben we zondag besloten om toch maar een excursie te boeken. Gelukkig was er een bureautje waar dit nog kon, want we waren bij een ander kantoortje geweest en die boekten alleen twee dagen vooraf. Maar gelukkig, voor maandag konden we boeken.
Nou, en die 7000 vatu (ca. 45 euro) per man was het ons méér dan waard! Om 8.45 moesten we ons melden bij het kantoortje in de hoofdstraat van Vila. Daar waren ook twee Chinese meisjes die deze tour eveneens gingen maken. Om 9.00 stopten we bij een hotel verderop in de stad om nog eens een Australische moeder en dochter op te pikken. Met zes man, de bestuurder en onze gids Stewart, zijn we begonnen aan de tour. Toen we amper de hoofdstad uit waren zei Stewart: "Als iemand nog iets wil kopen, dit is het laatste winkeltje in het gebied met elektriciteit." En inderdaad, niet veel later was het gedaan met de relatieve luxe van Vila. Geen elektriciteit meer en de weg was stoffig met flinke gaten erin. We lazen in onze boeken dat deze wegen in WOII zijn aangelegd en we zeiden spottend dat er sinds die tijd wel geen onderhoud meer aan die wegen gepleegd zal zijn!
Allereerst zijn we gestopt bij een strandje met de exotische naam 'Banana Beach'. Geen bananenbomen hier, maar bomen waarvan de wortels boven de grond lijken te zitten. De vier dames hebben hier gezwommen en wij hebben lekker in de schaduw gezeten.
Toen zijn we uitgestapt bij een hele grote en bijzondere boom, een zogenaamde banyan-tree. Zoals we deze reis al vaker hadden gezien, bestaan er in dit continent bomen waarvan de takken (lianen) langs de stam naar beneden lopen. Dit was ook zo'n boom, maar dan enorm groot. Stewart vertelde dat deze bomen ook voorkomen op Pentecost, het eiland in Vanuatu waar hij vandaan komt. De traditionele 'sport' op dit eiland is landdiving. Zeg maar bungeejumpen van uit een boom, maar dan niet met elastiek, maar met zo'n liaan aan je enkels gebonden. Tja, we keken er dan ook niet van op dat hij vertelde dat er elk jaar wel zo'n zeven doden vallen bij deze ...'sport'...
Op het moment dat we weer door wilden rijden, kwam de chauffeur met een joekel van een spin aangezet. Een spin die een groot deel van je hand bedekt en een fel geel lijf heeft. WOW, wat een beest!
Verder zijn we gereden over de belachelijk slechte wegen op Efate. O ja, een quizje: Aan welke kant van de weg rijden ze in Vanuatu?
A-links
B-rechts
C-anders
Antwoord is C: Ze rijden daar waar de weg het beste is ;)
We zijn doorgereden naar Epule, waar we met een dubbele kano over de Epule River gevaren werden naar een traditioneel Vanuatuaans dorpje...
Daar werden we begroet door een krijger die op een schelp blies en van allerlei vreemde woorden schreeuwde. We zijn hartelijk ontvangen en werden verzocht netjes bij elkaar te wachten. Toen plotseling zo'n 20 krijgers uit de bosjes sprongen en op ons af stormden! Deze krijgers hebben toen voor ons een aantal dansen opgevoerd en wij hebben heerlijk melk uit een kokosnoot gedronken en een hapje zoete aardappel gegeten. In de hut waar we waren, trad ook een bandje op. Heel erg leuk allemaal! Dit is waar we het allemaal voor doen!!!
Ondanks de geweldige atmosfeer zijn we toch weer verder gereden naar opnieuw een idyllisch strandje, waar we uitzicht hadden op een aantal andere kleinere eilandjes. Hier hebben we een heerlijke lunch gehad; een lopend buffet met verse papaya, warme rijst, warme banaan en een soort gehaktballetjes.
Later zijn we nog even uitgestapt bij een kuststrook waar twee kleine roestige tankjes uit WOII in het water lagen. Martijn weer helemaal in zijn nopjes!
O ja, Stewart vertelde ons nog een bizar verhaal. De emancipatie is in dit land zo ver doorgedrongen dat je hier een vrouw kunt 'kopen' (ja, echt waar) voor maar liefst 10 varkens (ja, ook echt waar) Dan is het toch moeilijk om je lachspieren in bedwang te houden. Martijn heeft overigens al drie varkens bij elkaar weten te verzamelen. ;) Nee, maar zonder dollen, dit is dus echt heel triest. Vrouwen worden hier echt op een lagere plek gezet dan mannen. Het viel ons ook op dat er op de weg alleen maar jongens en mannen liepen. De vrouwen blijven in de dorpen om te wassen en te koken. En ook meisjes gaan hier niet naar school. Triest...
Inmiddels was het zo'n drie uur er zijn we opnieuw aan een strandje gaan zitten om een lekkere bak koffie te drinken. Daarna zijn we doorgereden naar Vila.
Wat een prachtige dag was dit!
Bauke en Martijn
PS: We hebben allebei zitten piekeren wie Rick is. We kennen er allebei wel eentje, maar we zijn niet zeker wie Rick nou precies is. Rick, wil je je even voorstellen?
Soms heb je van die dagen waarop je geen donder uitvoert en soms heb je van die geweldige topdagen. Dat is althans onze ervaring tijdens deze reis. Maandag 1 december 2008 was zo'n bijzondere topdag. Deze dag stond de excursie op het eiland Efate op het programma.
Aangezien het met ons beider voeten weer stukken beter ging, hebben we zondag besloten om toch maar een excursie te boeken. Gelukkig was er een bureautje waar dit nog kon, want we waren bij een ander kantoortje geweest en die boekten alleen twee dagen vooraf. Maar gelukkig, voor maandag konden we boeken.
Nou, en die 7000 vatu (ca. 45 euro) per man was het ons méér dan waard! Om 8.45 moesten we ons melden bij het kantoortje in de hoofdstraat van Vila. Daar waren ook twee Chinese meisjes die deze tour eveneens gingen maken. Om 9.00 stopten we bij een hotel verderop in de stad om nog eens een Australische moeder en dochter op te pikken. Met zes man, de bestuurder en onze gids Stewart, zijn we begonnen aan de tour. Toen we amper de hoofdstad uit waren zei Stewart: "Als iemand nog iets wil kopen, dit is het laatste winkeltje in het gebied met elektriciteit." En inderdaad, niet veel later was het gedaan met de relatieve luxe van Vila. Geen elektriciteit meer en de weg was stoffig met flinke gaten erin. We lazen in onze boeken dat deze wegen in WOII zijn aangelegd en we zeiden spottend dat er sinds die tijd wel geen onderhoud meer aan die wegen gepleegd zal zijn!
Allereerst zijn we gestopt bij een strandje met de exotische naam 'Banana Beach'. Geen bananenbomen hier, maar bomen waarvan de wortels boven de grond lijken te zitten. De vier dames hebben hier gezwommen en wij hebben lekker in de schaduw gezeten.
Toen zijn we uitgestapt bij een hele grote en bijzondere boom, een zogenaamde banyan-tree. Zoals we deze reis al vaker hadden gezien, bestaan er in dit continent bomen waarvan de takken (lianen) langs de stam naar beneden lopen. Dit was ook zo'n boom, maar dan enorm groot. Stewart vertelde dat deze bomen ook voorkomen op Pentecost, het eiland in Vanuatu waar hij vandaan komt. De traditionele 'sport' op dit eiland is landdiving. Zeg maar bungeejumpen van uit een boom, maar dan niet met elastiek, maar met zo'n liaan aan je enkels gebonden. Tja, we keken er dan ook niet van op dat hij vertelde dat er elk jaar wel zo'n zeven doden vallen bij deze ...'sport'...
Op het moment dat we weer door wilden rijden, kwam de chauffeur met een joekel van een spin aangezet. Een spin die een groot deel van je hand bedekt en een fel geel lijf heeft. WOW, wat een beest!
Verder zijn we gereden over de belachelijk slechte wegen op Efate. O ja, een quizje: Aan welke kant van de weg rijden ze in Vanuatu?
A-links
B-rechts
C-anders
Antwoord is C: Ze rijden daar waar de weg het beste is ;)
We zijn doorgereden naar Epule, waar we met een dubbele kano over de Epule River gevaren werden naar een traditioneel Vanuatuaans dorpje...
Daar werden we begroet door een krijger die op een schelp blies en van allerlei vreemde woorden schreeuwde. We zijn hartelijk ontvangen en werden verzocht netjes bij elkaar te wachten. Toen plotseling zo'n 20 krijgers uit de bosjes sprongen en op ons af stormden! Deze krijgers hebben toen voor ons een aantal dansen opgevoerd en wij hebben heerlijk melk uit een kokosnoot gedronken en een hapje zoete aardappel gegeten. In de hut waar we waren, trad ook een bandje op. Heel erg leuk allemaal! Dit is waar we het allemaal voor doen!!!
Ondanks de geweldige atmosfeer zijn we toch weer verder gereden naar opnieuw een idyllisch strandje, waar we uitzicht hadden op een aantal andere kleinere eilandjes. Hier hebben we een heerlijke lunch gehad; een lopend buffet met verse papaya, warme rijst, warme banaan en een soort gehaktballetjes.
Later zijn we nog even uitgestapt bij een kuststrook waar twee kleine roestige tankjes uit WOII in het water lagen. Martijn weer helemaal in zijn nopjes!
O ja, Stewart vertelde ons nog een bizar verhaal. De emancipatie is in dit land zo ver doorgedrongen dat je hier een vrouw kunt 'kopen' (ja, echt waar) voor maar liefst 10 varkens (ja, ook echt waar) Dan is het toch moeilijk om je lachspieren in bedwang te houden. Martijn heeft overigens al drie varkens bij elkaar weten te verzamelen. ;) Nee, maar zonder dollen, dit is dus echt heel triest. Vrouwen worden hier echt op een lagere plek gezet dan mannen. Het viel ons ook op dat er op de weg alleen maar jongens en mannen liepen. De vrouwen blijven in de dorpen om te wassen en te koken. En ook meisjes gaan hier niet naar school. Triest...
Inmiddels was het zo'n drie uur er zijn we opnieuw aan een strandje gaan zitten om een lekkere bak koffie te drinken. Daarna zijn we doorgereden naar Vila.
Wat een prachtige dag was dit!
Bauke en Martijn
PS: We hebben allebei zitten piekeren wie Rick is. We kennen er allebei wel eentje, maar we zijn niet zeker wie Rick nou precies is. Rick, wil je je even voorstellen?
-
02 December 2008 - 00:20
Ans H.:
We wilden net naar bed gaan toen jullie bericht binnen kwam. Dat moest dus eerst gelezen worden.
Heerlijk om die belevenissen van jullie te lezen. Laat die mooie spinnen maar daar, lijkt me veiliger.
Fijn dat het met jullie onderdanen weer wat beter gaat. Volgens mij ben ik de eerste die op dit bericht reageert, meestal ben ik de laatste. Wens jullie nog een mooi vervolg van de reis.
Groetjes. -
02 December 2008 - 00:23
Kiwi (Dennis):
WOW!!! -
02 December 2008 - 00:28
Kiwi (Dennis) :
En euh, Vanuatuaans, is dat echt hoe die mensen heten? Vanuatuaanse mensen?
Kan je dat ook 10 keer achter elkaar zeggen? (ik niet namelijk) ;) -
02 December 2008 - 00:47
Zuzzie:
Ik kwam tot 8, Kiwi. :D
In mijn Oxford woordenbuukske staat trouwens dat 't in 't Engels Vanuatuan is. Of is da in Kiwi-land anders?
En hoe heten mensen uit St Kitts and Nevis eigenlijk?
Vragen, vragen...
En ik ben 't met Ans H eens: laat die spinnen maar daar. Brrr... -
02 December 2008 - 11:41
Loes:
Melk uit een kokosnoot... Doet me denken aan kinderen voor kinderen hahaha
Klinkt wederom weer super!! -
02 December 2008 - 12:58
Mari Van Lanen:
Spannend, zo overvallen worden.
Tja en als de dames gaan zwemmen zou ik ook in de schaduw gaan zitten.
En natuurlijk van het uirzicht genietten !!!! -
02 December 2008 - 14:30
Lucia:
Beste Bauke gister heb ik jullie adres doorgekregen van Dorette.
Ik heb nog niet alles gelezen maar de foto's zijn jaloers makend.Wat een reis wat een ervaringen. Geweldig.
Ik las dat jullie alweer aan het aftellen zijn dus geniet nog met volle teugen en breng mooie verhalen mee naar huis.
met groet ook aan je vriend.
Lucia -
02 December 2008 - 15:50
Koos En Tonny:
WOW, wat een mooie foto's. Geweldig. Om jaloers op te worden. Geniet nog even van deze prachtige reis. Wij zijn benieuwd naar jullie verhalen. -
02 December 2008 - 16:58
Edith:
Het lijkt wel een bladzijde uit 'Suske en Wiske en de Vanuatuanen"!!!
Zullen we die Suske en Wiske weer op een cassettebandje gaan inspreken als je terug bent, Martijn??
Dan mag jij wel elke keer 'Vanuatuanen' uitspreken, want mij lukt het ook niet...
Kunnen we het bandje aan mijn vader geven voor zijn verjaardag!
Ik hoor wel of je meedoet! -
02 December 2008 - 18:38
Sietske:
Nou, ben blij dat het met de familie "bult en ontsteking" weer wat beter gaat! Wel zo handig dat je ook wat kan gaan ondernemen als je daar dan toch bent. In bed liggen kunnen jullie hier ook nog genoeg doen ;) (en zullen jullie hier ook nog genoeg gaan doen denk ik :D).
Geweldige foto's weer! Krijg zo echt een goeie indruk van al het prachtigs dat jullie daar zien en mee maken! Op die verdwaalde spin na ziet het er allemaal geweldig uit!
X Sietske -
02 December 2008 - 20:58
Talleyrand:
Die foto's met die wildemannen doen me toch wel sterk denken aan onze PPDB meeting bij de Maestro :-8 -
03 December 2008 - 08:08
@nnemiek:
Mag ik dan Wiske zijn? En nee Martijn... De Gekke Gokker komt niet voor in dit verhaal. Ik weet dat dat je lievelingsrol is, haha!
En om maar in herhaling te vallen: WOW wat een mooie foto's en weer zulke leuke verhalen erbij! Blij dat het weer goed gaat met de voetjes.
O ja... en Loes: Dat van die "melk uit een kokosnoot" wilde ik al zeggen :-(
Groeten @nnemiek -
03 December 2008 - 18:54
Edith:
Wilde ik ook al zeggen... -
03 December 2008 - 21:27
Greetje:
Wat een prachtige verhalen en mooie foto's op jullie blog! Het is erg leuk om al jullie belevenissen te volgen! Ik ben erg jaloers!!!!!
Heel veel plezier nog en geniet volop van deze vakantie.
Groetjes Greetje -
06 December 2008 - 16:57
Loes:
het was toch met je billen bloot, melk uit een kokosnoot?
Is het zo ook bij jullie gegaan? hahaha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
