Belevenissen op Zuid-Tarawa

Mauri allemaal!

Daar zijn we weer, na een ongelooflijke dag vol belevenissen in een hele andere wereld!

Onze volledige dag op Kiribati zijn we desondanks heel rustig begonnen. Vanwege de warmte is het eigenlijk geen doen om er zelf op uit te trekken (en bovendien hadden we geen vervoer), dus de ochtend hebben we een beetje geluierd in en om het hotel. En dat levert op zich al genoeg gespreksstof op... ;)

Zo hadden we weliswaar een meer dan behoorlijke kamer, de faciliteiten lieten af en toe wat steekjes vallen! Ons toilet kon bijvoorbeeld maar eens in de zoveel uur doorgetrokken worden, wat lastig kan zijn als je met twee man een kamer deelt... :)
Daarnaast dachten we de verkiezingen in Amerika een beetje te volgen op onze tv, maar omdat de satelliet (of de tv, daar zijn de meningen over verdeeld) het regelmatig liet afweten, was ook dat nog vrij lastig.

Gelukkig bood een vriendelijke receptioniste van het hotel ons aan om 's middags een tour te maken over Zuid-Tarawa, waar de belangrijkste 'bezienswaardigheden' van het land te vinden zijn. Op dit aanbod zijn we uiteraard gretig ingegaan! Voor ons vertrek had Bauke nog een goed gesprek met de UNICEF-medewerker van dienst, een man uit Guinee-Bissau... :)

De tour zelf leverde wat ons betreft hoogtepunt op hoogtepunt op. Rode draad was echter wel de armoede die overal zichtbaar was. Voorbeeld: her en der waren naast huizen en aan de weg diverse graven te zien. Ook het overal aanwezige vuil was zeer opvallend...

Kort na vertrek liet Sonia (onze receptioniste/reisleidster) de chauffeur een terrein opdraaien met een opvallend gebouw. Dit bleek het parlementsgebouw van Kiribati te zijn, waar we uiteraard diverse foto's van hebben genomen. We wilden hierna alweer in het busje stappen, maar tot onze grote verrassing mochten we (na even informeren) ook binnen kijken! Heel gaaf om daar te mogen zijn, en ook hier was fotograferen geen probleem!
Hierna hebben we in het dorpje Bairiki een kathedraal van binnen bekeken, en op het lokale postkantoor heeft Bauke enkele kaarten gepost. Vervolgens zijn we naar de westpunt van Tarawa gereden, waar het dorp Betio ligt. Betio is alleen te bereiken via een causeway (een tolweg met aan beide kanten de oceaan) die Betio met Bairiki verbindt (maar liefst 20 ct tol!).

Aan het begin van Betio konden we enkele indrukwekkende overblijfselen uit WWII bekijken; Japanse bunkers en kanonnen die daar tijdens de bezetting gebouwd zijn en na de Amerikaanse invasie zijn overgebleven. In Betio was het erg druk vanwege een sporttoernooi waar alle eilanden van Kiribati aan deelnemen (in verschillende takken van sport). Hier heeft Bauke een mooi poloshirt op de kop weten te tikken, en hebben we tevens beiden een flinke fles mangosap gekocht (en opgedronken).

Op de terugweg naar het hotel zijn we nog gestopt bij een autosloperij. Bauke wilde namelijk nóg een souvenirtje hebben...een nummerplaat uit Kiribati. En die heeft ie ook gekregen! Na wat heen en weer gepraat tussen Sonia en de sloper werd er snel iets geregeld en kon Bauke trots als een pauw met zijn trofee pronken.

Inmiddels zitten we weer op Fiji (wederom in Nadi) en hebben we alweer lekker gezwommen en bij een zonsondergang heerlijk gedineerd (gaap, dat wordt saai...). Vanaf morgen gaan we met de auto Viti Levu (Fiji's hoofdeiland) verkennen. Daarover meer in onze volgende bijdrage! Bij het vorige bericht zijn nog wat extra foto's geplaatst (Ida en Sandra: ook een klein poesje van net 15 cm groot!).

Bauke en Martijn.